Marisa Monsanto

Cultuur als zuurstof voor de samenleving

Als maatschappelijk en cultureel georiënteerde professional draag ik bij aan een samenleving waarin wij werkelijk met elkaar sámen leven. Kunst en cultuur kruiden de dagelijkse levens van mensen. Daarmee zijn kunst en cultuur belangrijke schakels in maatschappelijk beleid dat het bereiken van cohesie en het tegengaan van uitsluiting tot doel heeft. Via deze invalshoek begeleid ik instellingen bij het bereiken van concrete resultaten met meerstemmige perspectieven – door het willen zien van de ander, en het creëren van draagvlak.

Werken aan een inclusieve samenleving

Als maatschappelijk en cultureel georiënteerde professional draag ik bij aan samenleving waarin wij werkelijk met elkaar sámen leven. Door mijn eigen achtergrond en beleefde ervaring ben ik steeds meer gespecialiseerd geraakt in de maatschappelijke omgang met het koloniale en slavernijverleden en de uitwerking ervan in onze huidige tijd. Ik werk graag met deze gevoelige materie en breng mensen op een aandachtige en veilige manier met elkaar in gesprek. Denk aan het ontwikkelen van een waardig herdenkingstraject, het bespreken van antidiscriminatiebeleid en het begeleiden van culturele instellingen bij het ontwikkelen van diversiteitsbeleid.

Wat ik doe

Ik ontwikkel toegespitste begeleidingstrajecten diversiteit & inclusie voor overheden, culturele en maatschappelijke instellingen.
Als procesmanager breng ik complexe en experimentele projecten in het maatschappelijk-culturele domein doelgericht tot resultaat.
Met oog voor politieke en ambtelijke doelen en processen leg ik verbindingen met gemeenschappen over zaken aangaande het koloniale en slavernijverleden. Ik leid gesprekken en geef lezingen over dit onderwerp.
Als dagvoorzitter breng ik in ieder congres of evenement met een maatschappelijk onderwerp een warme, verbindende sfeer. Ik denk graag mee in de voorbereiding om bij te dragen aan het bereiken van de strategische doelen van het evenement.

Wie ik ben

Als afgestudeerd jurist ben ik steeds blijven zoeken naar mijn bestemming. Naast mijn lange loopbaan bij de (rijks)overheid studeerde ik kunstgeschiedenis en was ik als bestuurslid betrokken bij vele culturele instellingen. Nu is de culturele sector het hoofdpodium van mijn werk en mijn toezichthouderschappen. Daarnaast ben ik gespecialiseerd in de inclusieve samenleving. Zo verbind ik mijn liefde voor de cultuur met een innerlijk gevoelde noodzaak.
Met enige regelmaat uit ik mij in publicaties in De Volkskrant. Aan mijn creativiteit in het schrijven wil ik meer ruimte gaan geven, naast al het culturele voedsel dat ik tot mij neem en de verfrissende werking van het jaar door zwemmen in natuurwater.

Voorbeelden van mijn opdrachten

Democratie in actie: mensen betrekken bij de (landelijke) verkiezingen

Samen bouwen we een samenleving en dus is het belangrijk dat burgers stemmen. Er zijn groepen mensen die zich weinig betrokken voelen of dreigen af te haken. Samen met Leids Steunloket Migranten (SLM) organiseer ik twee voorbereidingsavonden voor de verkiezingen van 29 oktober. We laten zien hoe de democratie in Nederland georganiseerd is en hoe ons partijenlandschap eruitziet. We gaan in gesprek over thema’s die mensen zélf belangrijk vinden, met elkaar en met vertegenwoordigers van politieke partijen. Volgend voorjaar organiseren we een gelijkaardig event, toegespitst op de gemeenteraadsverkiezingen. De ‘voorbereidingsavond verkiezingen’ die LSM twee jaar geleden organiseerde, bracht de aanwezige raadsleden veel nieuwe inzichten over ervaringen en behoeften van groepen mensen waarmee zij te weinig in aanraking komen.

Via actieonderzoek naar een Keti Koti nieuwe stijl in Zoetermeer

Hoe bevorder je herdenking en viering van een waardige Keti Koti in je eigen gemeente, met draagvlak van de mensen waar het om gaat? Voor de gemeente Zoetermeer deed ik onderzoek onder – hoofdzakelijk – nazaten van de slavernij. Daarbij organiseerde ik twee stadsgesprekken over het belang van een 1-juli-herdenking, waarvan één met jongeren. De interviews en de stadsgesprekken brachten draagvlak voor de gemeente om te komen tot een comité dat de herdenking in het vervolg gaat organiseren. Het onderzoek levert veel informatie op over waarom een waardige 1-juli-herdenking belangrijk is: voor de nazaten zelf én voor de gemeente als geheel. Het bevat aanbevelingen voor de wijze van herdenken en vieren én voor het antidiscriminatiebeleid in de gemeente.
Op 1 juli 2025 vond de eerste herdenking ‘nieuwe stijl’ plaats. De gemeente vroeg mij deze eerste nieuwe Keti Koti herdenking te hosten, wat ik met veel plezier heb gedaan. Niet vaak maakt een onderzoeker ook deel uit van het resultaat van het onderzoek! De herdenkingsviering bewees het succes van het traject. De plechtigheid was druk bezocht, de aanwezigen waren onder de indruk en beschreven deze als waardig, emotionerend, belangrijk en verbindend. Na een presentatie van het onderzoek in de gemeenteraad zal het verdere traject met een Comité Slavernijverleden verder worden ontwikkeld en vastgesteld.

Met participatie meer diversiteit en inclusie in musea

In een vierjarig programma heb ik met Museum Arnhem en Valkhof Museum een routewijzer ontwikkeld voor het samenwerken met doelgroepen van buiten. Met deze methode breng je nieuwe perspectieven in de instelling, krijgt de instelling meer maatschappelijke waarde doordat zij meer groepen bereikt en leren medewerkers inclusiever werken. Deze methode om groepen ‘van buiten’ te laten participeren in het realiseren van een concrete uitkomst zoals een tentoonstelling, is in meer sectoren en instellingen toepasbaar. Het onderzoeksprogramma heeft de musea veel opgeleverd: hooggewaardeerde en genomineerde tentoonstellingen (‘subliem’), relaties met nieuwe doelgroepen, vernieuwende marketingmethodes en een meer open blik in de instellingen zelf naar de gevarieerdheid van kunstenaars en van hun publiek.