Focus op integriteit jaagt het debat over democratie aan

placeholder

Als je zeker wilt weten dat het nooit meer goed komt tussen jou en een ander, heb ik een tip: beschuldig de ander ervan niet integer te zijn. Als je dat doet, raak je de meesten van ons rechtstreeks in onze waardigheid. Zelfs van een beruchte crimineel werd laatst in de krant de uitspraak opgetekend dat hij “toch heus heel integer was”.

Kernwaarde

Integriteit is een kernwaarde van ons als mens. Sterker: ik durf te stellen dat het de motor vormt van ons geweten. Een gesprek over integriteit gaat daarom altijd over de vraag waarom je iets doet zoals je het doet en hoe je dat verantwoordt naar jezelf én naar de anderen in je omgeving. Integriteit gaat over waarden: over jouw persoonlijke waarden als mens (dat wat  je geweten vormt) en over gezamenlijke waarden die we in een (werk)gemeenschap delen.

En over dat laatste wil ik het hier hebben. Als Beuk-adviseurs zijn wij regelmatig betrokken bij gesprekken over integriteit met bestuurders en met gemeenteraden. Als ik met een gemeenteraad spreek over wat hun gezamenlijke waarden als raad zijn, ontstaan vaak twee soorten  gesprekken.

Belangenverstrengeling

Het eerste soort gesprek gaat over belangenverstrengeling in de rol van volksvertegenwoordiger. Immers: het is de bedoeling dat je als raadslid voeling hebt met de kiezers, maar tot hoe ver kun je hierin gaan? Wanneer is de kennis en deskundigheid die je inbrengt door je activiteiten in de gemeenschap, van waarde voor de democratische afweging en wanneer wordt er onder het mom van kennis te veel één belang belicht en raakt een brede afweging over ’het algemeen belang’ uit het zicht? In feite verschuift het gesprek dan van een integriteitsvraag naar een gesprek over de invulling van de lokale (representatieve) democratie.

Over de schreef

Een tweede gesprek gaat vaak over de grenzen van het politieke spel. Wanneer vinden we dat we over de schreef gaan in onze strategie als raadslid om bepaalde wensen binnen te halen? Wat is wel en niet geoorloofd, of te wel wat vinden we wel en niet meer integer? Mag je bijvoorbeeld lekken uit een (geheime) commissievergadering als je vindt dat jouw partijstandpunt onvoldoende wordt meegenomen? Mag je een politieke rivaal openlijk zwartmaken op basis van vermoedens? Mag je persoon en zaak vermengen in het debat? Hoe verhoudt de partijpolitieke opgave zich tot de gemeenschappelijke opgave van de raad om te komen tot een goede belangenafweging? En is het integer om helemaal niet te luisteren naar de belangen en wensen van de minderheid als je sowieso een meerderheid hebt?

Vertrekpunt

Het agenderen van integriteit is  een gevoelige zaak. Juist omdat integriteit zo raakt aan ieders eigen moreel kompas. Maar in de  praktijk blijkt het voor een college of gemeenteraad een uitstekend vertrekpunt te zijn om democratische vraagstukken scherp en urgent op tafel te krijgen. Want een gesprek over integriteit gaat om de kern: de kern van ons geweten als mens, maar ook over de kern van de waarde van de democratie.